Beste lezers,
Sinds vorige week ben ik begonnen met het schrijven van een column.
Met plezier vanuit Polen geschreven, over de actualiteiten en dingen die me bezig houden.
Ik zie uit naar jullie reacties.
De column kun je hier lezen: http://niekinpolen.nl/column
De eerste dag van februari bracht ons een heerlijk zonnetje.
Met ook nog eens temperaturen tussen de 10 en 15 graden.
Een ideale mogelijkheid om weer eens lekker de stad uit te gaan en de omgeving te ontdekken.
Na ongeveer 30 kilometer rijden, zag ik opeens een pijl met daarop ‘Gdów Centrum’.
De keuze was gemaakt, ik zou de dag voortzetten in Gdów.
Wat ik zocht in Gdów?
Geen idee, maar dat is juist leuk.
Het episch centrum van elk Pools dorp.
Teleurstellend dat deze, op zaterdagmiddag, gesloten bleek te zijn.
Maar goed, de beelden buiten waren desalniettemin van goede kwaliteit.
Zoals ik gewend ben in dit land.
Helaas dus geen foto’s van binnen.
Na dit iets te korte bezoek aan de kerk, besloot ik maar een bakje koffie te gaan drinken.
Met in het achterhoofd natuurlijk, dat de medewerkers daar waarschijnlijk wel wat tips zouden hebben om hier de dag door te komen.
En ik zat er niet naast.
Er was een klein koffiebarretje in het centrum, dat vooral geroemd werd vanwege haar heerlijke wafels met ijs (als ik het reclamebord mag geloven).
Er stond een sympathieke vrouw achter de kassa, volgens mij de eigenares.
Ik bestelde mijn koffie en liet tussendoor weten dat ik uit Nederland kwam, en dat ik op zoek was naar leuke plekjes om te bezoeken buiten de stad.
Daar scoorde ik punten mee, want binnen no-time schreef ze een paar plekken op papier, al bellend met een familielid.
‘Bingo’ dacht ik.
Na de koffie ging het gesprek nog zeker een half uur door.
Mij werd verteld dat Gdów een zeer populaire plek is onder toeristen in de zomer, voornamelijk fietsers.
Vervolgens werd ik uitgenodigd om tijdens het hoogseizoen een keer terug te komen.
Ik heb toen toegezegd dat ik dit zeker zal doen.
Dit is de Raba rivier, de rivier stroomt door naar verschillende dorpen en stadjes waaronder: Rabka Zdrój, Mszana Dolna, Myślenice, Dobycze en Bochnia.
Het was best een mooie wandellocatie, maar er lag nog aardig wat modder vanwege de regen van de afgelopen paar dagen.
Dus de wandeling werd daardoor een beetje korter dan gepland.
Maar dat mocht de pret niet drukken, er was nog een locatie te bezoeken voordat het donker zou worden.
Weer een locatie aan het water.
Dat gebouw rechts op de bovenstaande foto is een restaurant.
Verder waren er klimtoestellen voor kinderen, en een slagboom waarachter een heus park met vakantiehuisjes schuilging.
Na een kleine wandeling langs het water was het tijd om wat te eten, en vervolgens weer langzaam huiswaarts te keren.
Deze keer was de kerk wel open, een ander uiterste was wel dat er een mis bezig was.
Zowel de parkeerplaats als de kerk zelf bleken goed gevuld.
Het werd inmiddels al donker.
Tijd dus om terug naar huis te gaan.
En wie weet, in de zomer, tot weerziens in Gdów.
Aangezien ik me verveelde op een zonnige, maar frisse zaterdagochtend, besloot ik maar eens in de auto te stappen.
Eenmaal op de weg besloot ik noordwaarts te gaan en maar eens te kijken waar ik uit zou komen.
Uiteindelijk kwam ik aan bij mijn eerste stop: een klein plaatsje genaamd Skała.
Het eerste wat opviel was dit monument dat langs de weg stond, op steenworp afstand van een hele grote begraafplaats.
Dus besloot ik om een kleine pitstop te maken alvorens ik door zou rijden richting het ‘centrum’.
Vrijwel naast het monument was een grote begraafplaats, geheel in de stijl die ik in Polen gewend ben.
De begraafplaats stond echt helemaal vol, van elke millimeter wordt gebruik gemaakt als het ware.
De grafstenen zijn vaak groot en indrukwekkend, met veelal pronkende afbeeldingen van Jezus Christus en Heilige Maria.
Vaak gaat een afbeelding van Jezus op zo’n graf gepaard met de tekst: Jezu, ufam tobie (Jezus, ik vertrouw op jou).
Wanneer ik op zo’n begraafplaats loop met al die katholiek getinte afbeeldingen en teksten om me heen, besef ik me weer hoe belangrijk religie in dit land nog steeds is.
Na al die indrukken vond ik het tijd om mijn rit voort te zetten richting het centrum van Skała
Rond een uur of 1, kwam ik aan in het centrum.
Het was vrij rustig, ik kon eenvoudig een parkeerplekje vinden.
Zoals bij vrijwel elk centrum, was er een plein in het midden met een fontein.
De beelden die bij de fontein hoorden vond ik overigens prachtig.
Verder was er overigens weinig te beleven in dit stadje, er stond een busje met gratis koud water en een ijskraampje op het plein.
Verder was er ook in Skała een zaterdagmarkt, maar ik kwam helaas net aan toen ze de boel af begonnen te breken.
Tja, het was nog te vroeg om terug huiswaarts te keren.
Er was wel een gezellig kroegje open waar het al aardig vol begon te lopen.
Maar goed, het was én te vroeg én ik was met de auto.
Dus dan maar door, verder richting het noorden.
Na ongeveer 20 minuutjes verder te hebben gereden kwam ik terecht in het plaatsje Wolbrom.
Het zag er knus uit, maar er was weinig te beleven.
Wel kwam ik natuurlijk weer een standbeeld tegen.
Dit was een standbeeld van Jan Kiliński, een commandant tijdens de ‘Warsaw Uprising’ in 1794.
Dit was een opstand tegen de Russen, die uiteindelijk wel faalde.
Desalniettemin wordt deze man hier geëerd als een nationale held.
Heb ik dus toch weer wat geleerd vandaag.
Op het plein waren de terrasstoelen nog opgeborgen, maar er was wel een groep kinderen elkaar aan het klieren met water uit te waterpomp die er stond.
Aangezien er verder weinig leven in de brouwerij zat, trakteerde ik mezelf maar op een bakje koffie bij een gezellig koffiebarretje.
Hierna heb ik een lekkere wandeling gemaakt door dit plaatsje, en besloot ik vervolgens maar weer terug te rijden richting Krakau.
Maar niet zonder even een paar foto’s te maken van het pronkstuk van dit stadje, de kerk.
Ik hou wel van het bezoeken van dit soort kleine plaatsjes, zo leer ik het land steeds meer kennen.
In principe mis je niks als je deze plaatsjes zelf niet bezoekt, maar persoonlijk kan ik ze toch maar weer mooi afstrepen op de lijst.
Hier een kleine sfeerimpressie van het plaatsje Oklusz waar ik pas toevallig even een pitstop maakte.
Elk stadje in Polen dat er een beetje toe doet heeft zo’n prachtig plein in het centrum, met daaromheen allerlei verschillende barretjes, koffietentjes, restaurantjes en winkels.
Ook in Olkusz hebben de mensen natuurlijk af en toe wat afkoeling nodig, vandaar deze mooie fontein… Dacht ik.
Je mag er helaas helemaal niet in om af te koelen, volgens het bord, vandaar dat ik het maar niet gedaan heb.
Meer kan ik er helaas niet over zeggen, ik ga er maar vanuit dat het een Poolse soldaat is.
Tot mijn verrassing stond er een mooi monument van Józef Piłsudski, omringt met bloemen.
Pal voor het gemeentehuis van Olkusz.
Józef Piłsudski was een Poolse militair en staatsman en wordt door de Polen gezien als de stichter van de tweede Poolse republiek.
Een mooi monument voor een belangrijk figuur in de Poolse historie dus.
Dit was dan wel weer jammer, een onafhankelijkheidsbankje.
Persoonlijk vind ik dat zulke belangrijke dingen een veel mooier monument verdienen dan dit ‘moderne kunst’ geneuzel.
Maar goed, ieder zijn ding natuurlijk.
Dit is alles wat ik in Olkusz heb bezichtigd, wie weet kom ik ooit weer terug.
Soms dan loop ik over het grote plein en staat er onverwachts weer eens een groot podium of allerlei kraampjes.
Afgelopen week was het weer eens raak, dit keer vanwege de jaarlijkse ‘volkskunst markt’.
Mensen kwamen vanuit allerlei streken in Polen om hun eigen ’traditionele’ spullen aan de man te brengen.
Of om een traditioneel optreden te geven, ook weer in de stijl van een folklore festival.
Ook was er genoeg te eten, met als kers op de taart toch wel de shaslick op de grill.
Ook de Poolse kaas mocht niet ontbreken, deze kaas komt uit de bergen en wordt gerookt en geserveerd met een zoete saus (bijvoorbeeld van bosbessen).
Welkom op mijn persoonlijke blog,
Mijn naam is Niek en ik kom uit het prachtige zuiden van Nederland, desondanks heb ik er toch voor gekozen om de lage landen in te ruilen voor een avontuur in Polen.
Ben je nieuwsgierig naar mijn ervaringen en bevindingen in dit mooie, midden-Europese land?
Lees dan vooral verder